Diario de melek ruya, 04 jul. 19

Bana kızıyorsunuz değil mi? Ayıplıyorsunuz beni.. Haklısınız..Ben de utanıyorum zaten sizden..Ama ne yapalım? İşim bu benim, mesleğim..Niye bu kötü yola saptın?Niye Kanlı Nigar oldun diyeceksiniz.. İnanın ki ben de istemezdim..Hiç kimse Kanlı Nigar olmak istemez.. hiçbir kız büyüyümde kötü yola sapsam demez..Her genç kızın hayalinde; namuslu bir koca ve patiska perdeleri miss gibi sabun kokulu şirin bir evcik yatar..Ama: ama gözümü zengin bir konakta açtım..köyümden tarlamdan 6 yeni ayrılmıştım.. Hatırladığım ilk şey adımın bitli Nigar olduğu.. Hâlbuki ne bitliymisim ne de Nigar.. ismimi küçük hanım değiştirmiş,büyük hanım da saçlarımı kökünden kazıyip dibine kırmızı tozlar dökmüş.. Olmuşum bitli Nigar..Koca evde herşeyin tek kabahatlisi bendim..Küçük bey babasından para çalardı gel Nigar..şişko baldız köfteleri yerdi gel Nigar..kuş kaçtı dam aktı kedi ciğeri kaptı..Gel Nigar gel Nigar gel Nigar..;Büyük hanımın romatizmalarinin azmasindan tutun da, moskoflara yenilmemize kadar..herşeyin tek kabahatlisi bendim..Ugursuzmusum..Küçük hanımdan elime elime iğne, büyük hanımdan kafama kafama muşta, büyük beyden belime belime tekme,küçük beyden kicima kicima çimdik..kedi bile başkalarına kızar,gelir beni tirmalardi..azz çekmedim ben o evde.. Amaa boyum serpilip dilim azcık sivrilesince işler değişti..Bitli Nigar gitti yerine ohh yavrum Nigar,iki gözüm evladım Nigar öz kızım Nigar geldi..Gelmez olaydı..Bir Ağustos gecesiydi..Sabahtan akşama kadar dünyanın çamaşırını yıkayıp sıkmaktan canım çıkmış, yatağıma ölü gibi serilmiştim, kapının açıldığını duymadım.. Duyulduğu zaman 1 hafta dayak yedim aç bırakıldım bir sabah ta sokağa atıldım..Allah razı olsun komşumuz Sofu Ayşe hanımdan,ona sığındım..Aaa kızım şeriat var kanun var git hakkını ara dedi bana..Koynumdan beşi birliklerimi alıp beni karakola yolladı..Komiser baba adammış babaaaa.. gec içeri yavrum ifadeni alalım dedi..o gece sabaha kadar ifademi almayan kalmadı..Doktoru müdürü kâtibi gardiyanı zaptiyesi hademesi ulan hiçbiri de almam ifadeni demedi..sabaha karşı bekcinin koynunda kendime geldim bayilmisim..Ardından evin beyefendisi ne iftiradan hapise atıldım..Şimdi ben dünyanın ifadesini alıyorum..hem de şurda yıllar evvelki aynı evde..ve ağlayan o merhamet dinlenen küçük kız değilim artık..Dunnnyaaanin anasını satan Nigar ım beee..Cihan Yandı Kanlı Nigar..(Kanlı Nigar tiyatromdan tiyat ım) 

Süper bir oyun 🤗👏👏👏👏 

Evet Banu cugum oyunu oynarken çok zevk aldık.. Hayatın bazı hayatları bir yaprak gibi sürüklediği noktaları görmekte mümkün bu tür oyunlarda 

Tiyatro 🎭 candır, hayattır, mesleğiniz harikulade alkışınız bol olsun 🤗👏👏👏👏👏 

Teşekkür ederim tiyatro sahnelemek te paha biçilemez.. sahnede Kendi karakterinden çıkıp başka birisi olmak çok harika bir duygu😊